پس از روزشماری ها و منتظر ماندن ها سرانجام امسال نیز مراسم تولد شاعر و عارف بزرگ تورکمن که به عنوان نماد ملی تورکمنها شناخته می شود با شکوه هر چه تمامتر برگزار گردید.
هزاران تن از عاشقان این مرد بزرگ و شیفتگان فرهنگ تورکمن در مراسم مردمی از اقصی نقاط تورکمن صحرا و از تربت جام و بجنورد و...در چادرهای اختصاص یافته به شهرهای مختلف تورکمن نشین حاضر شده و به برنامه های مختلف فرهنگی پرداختند. در این بین چادر کوموشدپه مثل هر سال با استفاده از اساتید ،شعرا و نویسندگان تورکمن به بررسی زوایای مختلف شخصیتی مختومقلی، اشعار ایشان و نیز به زوایای پنهان زندگی ایشان پرداخته و با پرسش و پاسخ در مورد مختومقلی قدم مهمی در مورد شناخت این شخصیت عظیم برداشت و از برنامه های موسیقی به خاطر این که در چادر دیگر شهرها وجود داشته به آین مقوله وارد نگردیدند.
در تمامی چادر ها که مملو از جمعیت بود با صدای دوتار و خواندن اشعار مختومقلی شبی به یاد ماندنی برای تورکمن صحرا رقم خورد، اما متاسفانه باز مثل هر سال عده ای با بزرگنمایی و القای شبهات بی اساس به این مراسم تاخته و به جای پرداختن به اصل موضوع به ناهنجاریهایی که مسلماً در هر اجتماعی به این بزرگی وجود دارد آنهم با بزرگنمایی و شاخ و برگ دادن بهطوری که خواننده ناآگاه از آن مراسم گمان میبرد که ده هزار نفر در آنجا جمع شده و به خوردن مشروبات الکلی و مصرف مواد مخدر میپردازند. در این جا باید به چند مورد در مورد این ادعاها توضیح داده شود.
اول این که ادعا میشود هر سال از میزان جمعیتی که به این مراسم میروند کاسته می شود، باید پرسید به این ادعا چگونه رسیدید؟آیا آماری اختصاصی به شما می رسد؟آنطور که ما شاهد آن بودیم جمعیت حاضر کمتر از سال قبل نبوده و احتمالاً بیشتر نیز بود این را میشود از میزان افراد حاضر در هر چادر و یا مسابقات گورش و والیبال سنجید.
دوم این که محدوده آرامگاه معلوم و مشخص هست و هیچ کس بر روی قبور چادر نزده و یا به رقص و آواز نمی پردازد چون اصلاً نمیتوان در آنجا چادر زد. اگر این طور هست باید تمامی آن چند خانه و مغازهای که توسط روستاییان محترم در آنجا ساخته شده به خاطر احداث بر روی قبور تخریب کرد، اگر گزارشگر محترم سایت مدعی، کمی دقت میکرد چندین باب مدرسه سیّار را نیز در کنار خانه روستاییان عزیز که همسایه مختومقلی ایشان به حساب میآیند میدید اما انگار ایشان به دنبال چیزهایی میگردیده که خواهان دیدنش بوده است.
حال باید به ایشان گوشزد کرد که چادرهای فرهنگی شهرها نه تنها در کنار قبور نبودند، بلکه در پشت خانههای مذکور برپا شده بود، البته بهجز چادر مشترک گنبدقابوس و کلاله که در محلی دورتر از چادر دیگر شهرها و البته آن هم نه بر روی قبور برپا شده بود. با این حساب چگونه ادعا می شود که برروی قبور رقص و آواز اجرا میگردد حال جای تعجب هست تا به حال چه کسی با ساز دوتار رقصیده است؟ دوتار، سازی هست که اصلاً نمیشود حرکات موزون با آن اجرا کرد. زیرا، از خواص این ساز سنگینی و با دقت گوش دادن بدون حرکات اضافی هست. مسلماً اگر رقص و آواز بر روی قبور دیده میشد روستاییان آق توقای، قره گل تخته و... که عزیزانشان را در آنجا دفن میکنند باید اولین معترضان باشند. همچنین لطفاً یک سری هم به قبرستان نازغولئ خوجا و آق غایا بزنید زیرا که تمامی خانههای نزدیک قبرستان در فاصلهای به نسبت نزدیکتر از چادرهای فرهنگی شهرها در آقتوقای واقع هستند و تمامی جشنها و ساز و آوازها در خود این خانههای مردم برگزار میشود با این حساب باید در تمامی این خانهها باید گل گرفته شود.
مسلماً در هر اجتماعی به این بزرگی، عدهای پیدا خواهند شد که خلاف جهت مردم حرکت میکنند که میبایست با کار فرهنگی و اطلاع رسانی دقیق از تکرار چنین ناهنجاریهایی جلوگیری گردد نه این که برای درمان چشم آن را کور نماییم از طرفی همانطور که وجود نیروهای بسیج و نیروی انتظامی نیز برای برخورد با چنین اشخاصی هست که حضور این عزیزان در مراسم به صورت محسوسی وجود داشت.
همچنین اگر واقعاً چنین صحنههای زشتی از می خوری و مصرف مواد مخدر به آن شکل محسوس وجود داشته است علت حضور شما در آن مراسم که مخالف آن هستید برای چیست؟ در حالی که تبلیغات سایتتان نیز در ورودی محل آرامگاه در چندین قسمت وجود داشت. در حالی که هیچکدام از دیگر خبرگزاریهای محلی چنین اقدامی نکرده بودند نکند برای امر به معروف و نهی از منکر رفته بودید، برای این کار نیز نیروی انتظامی وجود دارد. چرا انسان به مکانی رود که می خوری و مواد مخدر و بی حجابی در آنجا موج میزند؟
دوست عزیز، شما حداقل برای یک بار نیز به چادر کوموش دپه سری میزدید که به چادر ادبیات نیز مشهور گردیده است و به موارد مطرح شده در آنجا نیز اشاره میکردید، نمیدانم شاید در آنجا نیز رقص و آوازی نامرئی دیده باشید، ولی حداقل اگر از آن بحثها نیز گزارش تهیه میکردید در غنای گزارش شما تأثیر دو چندان میگذاشت اما افسوس....
شادی مردم منطقه آقتوقای نیز به وضوح قابل درک است. زیرا، حضور هزاران نفر از مشتاقان مختومقلی در آنجا برای آنان از نظر اقتصادی نیز اهمیت زیادی دارد شما با یکبار رفتن به پیش آنها این موضوع را درک خواهید نمود.
همچنین در برگشت از مراسم مختومقلی عده زیادی از مردم که خود شاهد بودم به مزار شهدای تورکمن نظیر عراز حاجی توماجی که زمانی توسط روسها به شهادت رسیده اند میروند که در محلی دورافتاده قرار گرفته است و هر سال در این ایام است که زوّاری برای دعا بر سر این مزار حاضر میشوند و فاتحهای به روح آن شهید نثار میکنند. به راستی که هر کس آنچه را که به دنبالش هست میبیند .
عبدالکریم ارمشی، نویسنده و صاحبنظر مسائل فرهنگی - تاریخی