اساس و منشأ فرقه بهائیت

تعریف بهائیت: بهائیت یک دین اختراع شده است که حسین علی ملقب به «بهاء» آن را ایجاد و آشکار نمود؛ کسی که مدعی نبوت شد و به گمانش به واسطه ظهور و بعثت او شریعت اسلام نسخ شده است.

مؤسسان آن: میرزا حسین علی ملقب به «بهاء» در روستای نور منطقه مازندران ایران در سال 1233 ه‍. متولد شد. میرزا حسین علی با یکی از مدعیان نبوت به نام «باب» ملاقات نمود و جزو مریدان او گردید و تا زمانیکه «باب» مرد از جمله پیروان او بود ولی بعد از مرگ «باب» با برادرش «صبح الازل» بر سر جانشینی باب دچار نزاع و اختلاف شدند و همین امر منجر به تفرقه و دوری آن‌ها از لحاظ جسمی و فکری شد.

سه ضربه به نارسی‌سیزیم

می‌خواهم شرح دهم که چه‌گونه نارسی‌سیزم کلی بشر، خود شیفتگی بشریت، تاکنون سه بار بر اثر تحقیقات علمی شدیداً جریحه‌دار شده است...

مختصر تاریخ سیر اندیشه در سرزمین‌های اسلامی (از صدر تا آغاز دوره

جهان اسلام در قرون اولیه خود جامعه‌ای قوی، جوان، مستعد و پیشرو بر پایه تعالیم اسلام بود. دارای روحی پرتکاپو برای حرکت به سوی جنگ و پیروزی و سرشار از کنجکاوی و عشق به آموختن دانش بود. از همین رهگذر مسلمانان تمدنی درخشان آفریدند و در زمینه دانش پایه‌ای والا یافتند و بر‌گنجینه‌های دانش بشری از علوم تجربی گرفته تا اخلاق، سیاست، فلسفه ادبیات ... افزودند اما به تدریج و به ویژه در قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم (هجری قمری) دنیای اسلام فضایی بسیار متفاوت را تجربه کرد دیگر نه از روح حماسی قرون اوایل اسلام خبری بود و نه اشتیاق به آموختن علوم جدید وجود داشت مسلمانان دیگر نه قدرت سابق را داشتند و نه ابتکار دانش و در دستهایشان بود. به طور خلاصه می‌توان گفت مسلمانان به رکود و جمود مبتلا شدند و گفته‌های هاسکینز که نیرومندترین فعالیتهای علمی و فلسفی را تنها به سرزمین‌های اسلامی نسبت می‌داد در گستره همان سده‌های پیشین محدود ماند سؤالی که برای همه پیش آمده و قطعاً برای خوانندگان نیز ایجاد شده این است که چگونه مسلمانان در تمدن به اوج رسیدند و چرا نتوانستند در قرون بعدی نیز در اوج بمانند؟...