رباعی از مولانا در خصوص زبان مادری

* * * * 

آن یکی گر نیم نان گم کرده است

آن دیگر نیم جهان گم کـرده است

* * * * 

زهـــرباشد شیـرمادر بـــــر کسی

کــو زبان مادران گــــم کرده است

* * * *

قرآن! من شرمنده توام

قرآن ! من شرمنده توام  اگر از تو آواز مرگی  ساخته ام که هر وقت  در  کوچه مان آوازت بلند می‌شود  همه  از هم می پرسند «چه کس مرده است؟ »