«اولکر گنبدقابوس»
«اولکر گنبدقابوس»

«اولکر گنبدقابوس»

مصاحبه با مولانا جلال الدَین محمد بلخی(مولوی)

- نام؟...                                                                        

قحط معنی در میان نام هاست

لفظ ها و نام ها چو دام هاست

- شغل؟                                                                       

ما کار ودکان و پیشه سوخته ایم

شعر و غزل و دوبیتی آموخته ایم

- اصل و نسب؟                                                               

برادرم ، پدرم،اصل و فصل من عشق است

که خویش عشق بماند نه خویش نسبی

- کمی از گذشته خودتان بگویید؟                                            

ما به فلک بوده ایم یار ملک بوده ایم

باز همان جا رویم جمله که آن شهر ماست

- اصلی ترین مشغله شما ذهنی در شبانه روز؟                          

روز ها فکر من این استو همه شب سخنم

که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

زکجا آمده ام،آمدنم بهر چه بود

به کجا میروم آخر ،ننمایی وطنم!

- توصیه ای به شاعران معاصر؟                                           

هین ! سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود

وا رحد از حدّ جهان، بی حد و اندازه شود

- اگر ناگزیر به تعریف از خودتان بشوید چه می گویید؟                 

خوش تر آن باشد که سرَ دلبران

گفته آید در حدیث دیگران

- وصف جمال حضرت عشق؟                                             

در بیابان نیاید جمال او

هر دو عالم چیست؟عکس خال او

- عشق های خیابانی؟                                                        

عشق هایی کز پی رنگی بُود

عشق نبود عاقبت ننگی بَود

- خانه ی دوست کجاست؟                                                  

مارا گویی چه داری از دوست نشان؟

مارا از دوست بی نشانی است،نشان!

-اشتغال ذهنی شما در همین لحظه؟                                      

می آیدم به چشم همین لحظه نقش تو

والله خجسته آمد وحقا مبارک است

- اگر بخواهید جماعتی را به فرستادن صلوات تشویق کنید؟           

آن روح که بسته بود در نقش صفات

از پرتو مصطفی روان شد بر ذات

آن دم که روان گشت،زشادی می گفت:

شادی روان مصطفی را صلوات

- بزرگترین آرزوی شما؟                                                  

از دیو و دد ملولم و انسانم را آرزوست

- حکایت ما و دنیا؟                                                         

این جهان زندان و ما زندانیان

حفره کن زندان و خود را وارهان

- مرگ؟                                                                     

مرگ اگر مرد است آید پیش من

تا بگیرم در کنارش تنگ تنگ

من از او جانی برم بی رنگ و بو

او زمن تلقی ستاند،رنگ رنگ   

منبع: راسخون


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد